2.yi de atlatirsam kendi alemimde kendimi level atlamis olarak kabul edecegim...
Su hal oyle garip ki, Insan cinayet bile isler desem, abartmis olmayacagimi biliyorum.Hormonlar almis basini gidiyor,calkalaniyor icim turlu garip hislerle...
Leylos ta da hamilelik ve dogumu atlattigim icin daha dayanilasi gelen zamanlardan itiraf etmekte zorlandigim duygusal calkantilar yasamistim...
Ama bu kez hazirliksiz yakalandim.Leylos okulundan aldigi brositle 3 haftadir perisandi ama bir haftadir bende ve Teo da da garip haller olmaya baslamisti.31 Aralik aksami burnundan yesil baloncuklar cikartarak yeni yila merhaba diyen bebecigim dogumundan 17 gun sonra sabaha karsi araya taraya zor buldugumuz 4. hastanede rengi maviye calarken misafir oluvermisti iste yenidogan yogunbakim servisine...
O gunlerden cok bahsetmek istemiyorum.Zor gunlerdi...Evimiz km lerce uzakti hastaneye,kar bastirmisti..Ormandaki evimizde mahsur kalmaya ramak kala her oglen ve her aksam sutumu goturdum gozbebegime...Nihayet bana 88 gun gibi gelen 8. gunun sonunda yeniden kavustum ona...
Ben ona gercekten asik olmustum...Insan cocuk sahibi olduktan sonra nasil da ici daha dolu dolu oluyor ask ve sevgi tariflerinin...
Vee...Bingo!!!
Teo nun doktoru,Leyla yi bu durumda okuldan almamizi, 3 ay gondermememizi salikveriyor,bebegi stabil edebilmek icin.
Iste, blog hikayesi boyle basliyor...
:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder