Efendim hal böyle olunca ben de '' şu kilolardan nasıl kurtulabilirim '' i düşünürken Ata Demirer i yürüyüp yürüyüp 30- 35 kilo vermiş duyunca,aldım oğlanı yanıma,yürüyorum gece gündüz demeden..Az gidip uz giderken de orman yolunu bitirip çoğu zaman caddeye,irice bir şantiyenin ve bir inşaat taşçısının olduğu yere doğru salıyoruz kendimizi...
Bir...İki bu böyle devam ede dursun, bi süre sonra bu taşçıda da ne varmış böyle deyip,kafamda ulus pazarını canlandırarak tezgah gezer gibi kocamaan hangar gibi dev taş varillerini teek tek dolaşmaya başladım..Derken günler günleri kovaladı o koskoca yerden 1 tane taş aldım eve geldim, ''bu bana lazım olur''
düşüncesiyle..Sonra da eve gelince sürekli kapanan bi kapının önüne doorstop oluverdi kendiliğinden..Sonra bir gün yahu bu böyle çok çıplak,buna bişiii yapmalı dedim öyle de birkaç hafta geçti '' Aaaa fikrim geldi,ben buna bodrum evi çiziktireyim '' dedim, birkaç gün daha geçti ben buna kelebek yapayım dedim, öyle böyle eski çalıştığım okulumdan çok sevdiğim bir arkadaşımla buluşacağım bir gün ''ben bunu boyayıp door stop yapayım da arkadaşıma götüreyim'' e geldi iş..
Kelebek yapmadım da kuş oldu...ve ben bu '' taşboyası door stop '' işine aşık oldum..Ortaya çıkan şeyler öyle çok matah şeyler değiller evet..Ama yaparken çok keyif aldım ve kendimi geliştirebileceğimi de biliyorum...Hatta evde Leylanın deniz kenarından topladığı küçük taşları da yakalayıp üzerlerine cupcake çiziktirdim,Allahım durduramıyorum kendimiiii :))
O halde gelsin delikızın taşları..
İstediğiniz taş olsun, ne istersiniz?
Size ne yapayım?
:)
Bayıldımm çok güzel okurken çok çok eskiden deniz kenarında bulup anne bu benim çeyizim olsun diyerek yıllarca annemin evinde saklanan, evlendikten sonra çeyizimle evime gelen ve şu uğursuz müskatil evde kaybolan taşım geldi aklıma:( Çok iyi fikir bayıldım:)
YanıtlaSilve...kuslu door stopun sana oldugunu da anladin herhalde...begenmene cok sevindim...cok...
Sil:))))
hay allah....demek o evde kayboldu tasin...ben boyle seylere cok uzulurum biliomusun...cunku bulanin asla kiymetini anlayamayacagi, buyuk ihtimalle cope yollanacagi ozel esyalar bende hep huzun yaratir :( kisisel tarihlerdir zira onlar...
EN ÇOK DA O KUŞLU TAŞI SEVMİŞTİM :) SÜPERSİN ARTIK O KAYBOLAN TAŞIMIN YERİNE KOYARIM:)
YanıtlaSilyasasinnn cok sevindimmm :))))
SilYaaa bayildım . ayrıcada seni birkez daha çooooook kıskandım:)).her konuda yetenekli olmak zorundamısın??
YanıtlaSiloooooooooooooooooooooooooooooooooooo.... noooooo... :)))) yaaa, begendigine cok sevindim ..guzel sozlerine de cok tesekkur ederim...canim arkadasim benim..
SilÇOOOK ama ÇOOOK güzeller...Yanlız şu cupcake leri bebelerin ulaşamayacağı yerlere koymak lazım:))Löp löp yutuverirler gerçek gibiler:)
YanıtlaSilkesinlikle haklisin!...Leyla soyle dedi tam olarak..." hiiiii mamiiiii, mmmmmmm naaayssss!!! alabilebiliiimiiiim kapkeykiii,yiyebilebiliiiimiiiimm? he? "
Silaman yavrum hayiiiir diye kaptim elinden ve cekmeceye saklandi ne var ne yok :]
:)))))))) Çocuk haklı,ilkokuldayken arı mayalı silgilerin dayanılmaz kokusunakarşı gelemeyip bir çok çocuk gibi ısırırdığım gibi,bunlarıda löp diye yutası geliyo insanın,ellerine sağlık Yetenekli ve azimli arkadaşım....
YanıtlaSilheyyyyy... o silgileri dayanamayıp ucundan ısıran bir benimdir herhalde diye söyleyemezken çoğalmamız ne hoş :)))
SilÇok güzeller...
YanıtlaSilcok tesekkur ederım...
SilÇok güzeller..
YanıtlaSilSağolun :))) beğenildiklerinde mutlu oluyorum...
Sil