yaz bitti

Bu sabah evimize girerken, ayakkabılarımızı giyerken,tembel tembel bahçedeki kanepemizde otururken, sıkılmış Teo yu kucağımızda gezdirip  avuturken karşılaştığımız, havada asılı kağıttan yelkenli minik gemim, benim sevimli küçücük rüzgar çanım yağan yağmurlardan nasibini aldığını anlatmaya başladı ... Çokça zamandır buruş buruş,boynu bükük...
'' Yaz bitti!..''  dedi usulca kulağıma ...'' Nereye yelken açılır ki şimdi?İndir beni burdan...''
Yaz boyunca gergin duran  palamarı çözerken, rüzgar gülünün sesiydi bu kez kulağıma ilişen:

'' Bak, bu sabahki hoyrat rüzgar kopardı mavi renkli yaprağımı...Tam zamanı artık içeri girmenin, yoksa işine yaramayız gelecek bahar... ''
Çaresiz peki dedim,yasemin saksının  dibindeki kuytu köşesinden,  serin ve nemli topraktan çekip aldım.Bu kez geminin yanıydı yeri avuçlarımda sessiz,durgun...

Yaz bitti...

Hep düşünürüm,biz yazın bittiğine kanaat getirip de sahilleri terkettiğimizden ,başka şeylere yöneldiğimizden mi biter yaz,yoksa yaz bittiğinden mi terkederiz sahilleri...Sanki bazen öyle olur ki biz biraz daha umut etsek devam edecekmiş gibi...

:)

" Yaz geçer  yine gelir
   yaz geçer  iyi gelir sözcükler "  der  ya M.Mungan aynı isimli kitabının  başında...

Sözcükler iyi geliyor bu günlerde bol bol yeni sözcükler, ve yeni yerler kaybolup okumak için...

:)